In hoeverre wordt de politiek beïnvloed door de religie?
De regeringsvorm in de Filipijnen is zoals u al eerder heeft kunnen lezen, een Republiek. Vlak na de Tweede Wereldoorlog, in 1946, werden de Filipijnen onafhankelijk.
De geschiedenis van de Filipijnen
Om de huidige politieke toestand van een land goed te begrijpen, is het van belang ook wat van de geschiedenis af te weten. Daarom nemen we u graag mee een hele tijd terug in de tijd...
Toen de Spanjaarden in 1521 aankwamen in het gebied, troffen zij daar een trots volk aan dat handel voerde met de omringende landen. Er werd geprobeerd het land te bekeren tot het christendom. In de eeuwen die volgden zorgden Spaanse priesters ervoor dat ongeveer 80 procent van de Filipijnse bewoners katholiek was. In 1571 kon de hoofdstad Manilla veroverd worden en langzaam werd er geprobeerd het hele land onder de controle van de Spanjaarden te brengen. Een jaar later was een groot deel van de Filipijnen in Spaanse handen, alleen delen van het zuiden bleven in de handen van de moslims.
Na ruim driehonderd jaar kwam er een eind aan de Spaanse overheersing op de Filipijnen. In augustus 1896 brak de Filipijnse onafhankelijkheidsoorlog uit. Toen de Spanjaarden tot de ontdekking kwamen dat de ondergrondse verzetsbeweging Katipunan bestond, besloten de revolutionairen een opstand te beginnen met als doel de Filipijnen onafhankelijk te maken van Spanje. De afloop hiervan werd beïnvloed door de Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898.
In juni 1898 hadden de opstandelingen een groot deel van de Filipijnen, op Manilla na, onder controle. Hun nieuwe leider riep de onafhankelijkheid uit, maar Spanje en de Verenigde Staten weigerden deze onafhankelijkheid te erkennen. De oorlog werd uiteindelijk beëindigd door het ondertekenen van het Verdrag van Parijs in december 1898. Dit verdrag hield in dat de Verenigde Staten US$ 20 miljoen aan Spanje moesten betalen in ruil voor de Filipijnen, Puerto Rico en het Micronesische eiland Guam.
De afscheidingsbeweging Moro National Liberation Front (MNLF) werd opgericht door opstandige moslims en was een reactie op de communistische verzetsgroep New People's Army (NPA). Ook door fraude op grote schaal van de eerste president van de Filipijnen ontstond spontaan volksverzet. Later splitste een radicalere groep zich af van het MNLF: het Moro Islamic Liberation Front (MILF), die de nadruk legde op de vorming van een islamitische staat. Op deze website lees je waarom religie nog meer een gevoelig onderwerp in het land is.
In tegenstelling tot de nationale bevrijdingsbewegingen als de MNLF en de MILF, vormen de leden van de Abu Sayyafgroep een zeer fundamentalistisch islimatische organisatie met banden met Al-Qaida. Abu Sayyaf zet zich in voor de strijd voor een onafhankelijk islamitisch Mindanao.
Mindanao is een zuidelijke eilandengroep dat vooral wordt bewoond door moslims. Het is al eeuwenlang een toneel van gewapende conflicten. De Filipijnse moslims wilden onafhankelijkheid en leverden daarom gevechten tegen kolonisering door de Spanjaarden en Amerikanen. Al sinds 1997 is er een vredesproces aan de gang tussen het centrale gezag en de MILF. Het onderstaande filmpje geeft daar beelden van.
Eind 2012 maakte dit krantenartikel duidelijk dat de Filipijnse overheid inmiddels een voorlopig vredesakkoord bereikt heeft met de grootste moslimrebellengroep van het land. Begin dit jaar echter, bleek het meest recente vredesakkoord broos te zijn. Bij gevechten tussen het leger van de Filipijnen en een rebellengroep in het zuiden van het land zijn volgens het leger 37 rebellen omgekomen. Het offensief van het leger komt twee dagen na een vredesakkoord tussen de regering en de rebellen, maar een gewapende afsplitsing van het MILF (de BIFF, Bangsamoro Islamic Freedom Fighters) legt zich niet bij dat akkoord neer.
Een hele hoop conflicten dus, berust op de onafhankelijkheidsstrijd. Via NU.nl leer je meer over de desbetreffende opstande(linge)n in de Filipijnen.
Benigno Simeón Aquino III is de huidige president van de Filipijnen. Hij beloofde in zijn verkiezingscampagne alles te zullen doen wat in zijn macht lag om politiek geweld en onrechtvaardigheid tegen te gaan. We moeten echter vaststellen dat Aquino niet meer doet dan de mensenrechtenorganisaties rustig houden met enkele kleine verbeteringen. Belangrijke veranderingen in de mensenrechtensituatie ontbreken. Ook heeft hij geen definitief verschil kunnen maken in de conflicten rondom de vredesonderhandelingen tussen de twee belangrijkste oppositiegroepen.
Bron: De Grote Bosatlas, vierenvijftigste editie, pagina 239B, Politieke stabiliteit en afwezigheid geweld
Het lijkt een logische oorzaak-gevolgrelatie, en dat is het eigenlijk ook. Wanneer er een hoge dreiging is van terrorisme, neemt de politieke stabiliteit van een land af. Te zien is dat de dreiging van terrorisme in de Filipijnen aan de hoge kant zit, gezien de oranje kleur.
Bron: De Grote Bosatlas, vierenvijftigste editie, pagina 239G, Dreiging van terrorisme
Na ruim driehonderd jaar kwam er een eind aan de Spaanse overheersing op de Filipijnen. In augustus 1896 brak de Filipijnse onafhankelijkheidsoorlog uit. Toen de Spanjaarden tot de ontdekking kwamen dat de ondergrondse verzetsbeweging Katipunan bestond, besloten de revolutionairen een opstand te beginnen met als doel de Filipijnen onafhankelijk te maken van Spanje. De afloop hiervan werd beïnvloed door de Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898.
In juni 1898 hadden de opstandelingen een groot deel van de Filipijnen, op Manilla na, onder controle. Hun nieuwe leider riep de onafhankelijkheid uit, maar Spanje en de Verenigde Staten weigerden deze onafhankelijkheid te erkennen. De oorlog werd uiteindelijk beëindigd door het ondertekenen van het Verdrag van Parijs in december 1898. Dit verdrag hield in dat de Verenigde Staten US$ 20 miljoen aan Spanje moesten betalen in ruil voor de Filipijnen, Puerto Rico en het Micronesische eiland Guam.
De afscheidingsbeweging Moro National Liberation Front (MNLF) werd opgericht door opstandige moslims en was een reactie op de communistische verzetsgroep New People's Army (NPA). Ook door fraude op grote schaal van de eerste president van de Filipijnen ontstond spontaan volksverzet. Later splitste een radicalere groep zich af van het MNLF: het Moro Islamic Liberation Front (MILF), die de nadruk legde op de vorming van een islamitische staat. Op deze website lees je waarom religie nog meer een gevoelig onderwerp in het land is.
In tegenstelling tot de nationale bevrijdingsbewegingen als de MNLF en de MILF, vormen de leden van de Abu Sayyafgroep een zeer fundamentalistisch islimatische organisatie met banden met Al-Qaida. Abu Sayyaf zet zich in voor de strijd voor een onafhankelijk islamitisch Mindanao.
Mindanao is een zuidelijke eilandengroep dat vooral wordt bewoond door moslims. Het is al eeuwenlang een toneel van gewapende conflicten. De Filipijnse moslims wilden onafhankelijkheid en leverden daarom gevechten tegen kolonisering door de Spanjaarden en Amerikanen. Al sinds 1997 is er een vredesproces aan de gang tussen het centrale gezag en de MILF. Het onderstaande filmpje geeft daar beelden van.
Eind 2012 maakte dit krantenartikel duidelijk dat de Filipijnse overheid inmiddels een voorlopig vredesakkoord bereikt heeft met de grootste moslimrebellengroep van het land. Begin dit jaar echter, bleek het meest recente vredesakkoord broos te zijn. Bij gevechten tussen het leger van de Filipijnen en een rebellengroep in het zuiden van het land zijn volgens het leger 37 rebellen omgekomen. Het offensief van het leger komt twee dagen na een vredesakkoord tussen de regering en de rebellen, maar een gewapende afsplitsing van het MILF (de BIFF, Bangsamoro Islamic Freedom Fighters) legt zich niet bij dat akkoord neer.
Een hele hoop conflicten dus, berust op de onafhankelijkheidsstrijd. Via NU.nl leer je meer over de desbetreffende opstande(linge)n in de Filipijnen.
Benigno Simeón Aquino III is de huidige president van de Filipijnen. Hij beloofde in zijn verkiezingscampagne alles te zullen doen wat in zijn macht lag om politiek geweld en onrechtvaardigheid tegen te gaan. We moeten echter vaststellen dat Aquino niet meer doet dan de mensenrechtenorganisaties rustig houden met enkele kleine verbeteringen. Belangrijke veranderingen in de mensenrechtensituatie ontbreken. Ook heeft hij geen definitief verschil kunnen maken in de conflicten rondom de vredesonderhandelingen tussen de twee belangrijkste oppositiegroepen.
Politieke stabiliteit en dreiging van terrorisme
Onderstaande atlaskaarten hebben te maken met de politieke stabiliteit en dreiging van terrorisme in de Filipijnen. Te zien is dat de politieke stabiliteit in het land aan de lage kant zit, gezien de lichtbruine kleur.Het lijkt een logische oorzaak-gevolgrelatie, en dat is het eigenlijk ook. Wanneer er een hoge dreiging is van terrorisme, neemt de politieke stabiliteit van een land af. Te zien is dat de dreiging van terrorisme in de Filipijnen aan de hoge kant zit, gezien de oranje kleur.
Abortus en de doodstraf
Abortus en de doodstraf hebben zowel met het sociale leven als de politiek te maken, daarom verwijzen wij u door naar de pagina over het sociale leven. Daar staat naar aanleiding van twee kaarten uit De Grote Bosatlas beschreven dat abortus alleen is toegestaan als het leven van de vrouw moet worden gered en er geen doodstraf kan worden verricht.
Sources: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten